Wat is jouw ervaring met de mini-bieb?

Lezen jullie wel eens iets uit een mini-bieb? Je weet wel, zo’n schattig opgeknapt kastje mét raam in het deurtje, waar iemand dan zijn oude boeken in zet voor iedereen om te lenen of te ruilen. Soms mag je de boeken zelfs gewoon meenemen. In Utrecht heb ik er inmiddels 22 gevonden en m'n thriller Verstoppertje erin gezet. Wil jij ook een exemplaar voor je mini-bieb? Ik stuur je er graag een toe!

Aan de muur, op een paal of opgehangen in een boom!

Boek maakt wereldreis

Tijdens mijn wereldreis, al weer een jaar of twintig geleden, leende ik boeken uit mini-biebs in de hostels waar ik logeerde. Ik vond het fantastisch want je hoefde zo maar één boek mee te slepen in je rugzak (e-readers e.d. waren er toen nog niet). Als ik hem nog niet uit had, nam ik het boek gewoon mee op reis, soms helemaal naar een ander continent. Daar ruilde ik hem weer in de boekenkast van een ander hostel. Lezers schreven er vaak wat in en vermeldden de plaats waar ze het boek uitgelezen hadden. Zo reisden sommige boeken de hele wereld over en kwam je overal ter wereld Nederlandse boeken tegen!

Gechipte boeken

Ik weet niet of de boeken uit deze mini-biebs ooit zulke spannende reizen maken maar het zou kunnen… Eigenlijk zou je alle boeken moeten chippen om ze te kunnen volgen. :)

De mini-biebs zijn een leuk initiatief, ik heb alleen geen idee of er ook veel gebruik van wordt gemaakt? Hebben jullie hier ervaringen mee?

Wil jij er een voor jouw mini-bieb?

Heb jij, of ken jij, een mini-bieb en lijkt het je leuk om mijn boek daar in te zetten? Dan krijg je van mij een speciaal mini-biebexemplaar. Het enige dat ik terugvraag is een leuke foto van m’n boek in jouw mini-bieb. Stuur me een berichtje en we regelen het samen.

Goed weekend!

Nicolette

Surfend naar het vervolg op Verstoppertje!

Een van de, voor mij, opmerkelijkste reacties op Verstoppertje is toch wel, dat het verhaal niet af is. “Je boek heeft een open eind”, “er komt zeker nog wel een vervolg hè?” Dat had ik zelf eigenlijk niet zo bedacht, voor mij was het boek af. 
Maar soms leven bepaalde vragen een heel eigen leven in je hoofd. En opeens, zelf kajakend in de zee, zie ik een man voor me op zijn surfplank, ver weg van huis, ver weg van de meest verschrikkelijke gebeurtenis uit zijn leven. Hij surft niet voor de lol. Hij surft, om het hoofd boven water te houden.

Foto Ivo Pansier

Slappe zak

Elke dag trotseert hij de hoge golven in de baai van Nias, Indonesië. Al zijn kracht en souplesse zet hij in om te bewijzen dat hij wél controle heeft. Dat hij geen slappe zak is. Dat hij juist heeft gehandeld. 
Maar hij bokst op tegen meer dan de golven. Zijn dromen laten hem niet met rust. Ze zijn als zout water voor zijn hersenen. Totdat hij op een dag een misrekening maakt en een golf hem meesleurt naar de bodem van het rif.

Bedankt voor de suggestie lieve lezers, mijn volgende boek wordt inderdaad een vervolg op Verstoppertje. Voor wie Verstoppertje heeft gelezen, jij weet vast wel wie deze surfer in Indonesië is?

Geen bal verstand van surfen

Ik heb trouwens geen bal verstand van surfen en ook niet van Indonesië. Ik heb al best wat van de wereld gezien, in Indonesië ben ik nog niet beland. Maar ik ken wel iemand die daar ieder jaar komt om, je raadt het al, te surfen. 

Dat is Ivo, iemand die in hetzelfde kustdorp opgroeide als ik. Mijn eerste researchopdracht is dus om hem het hemd van het lijf te vragen. Ik ben er al mee begonnen en hoe meer ik nadenk over deze surfende hoofdpersoon, hoe meer vragen ik erbij krijg. Gelukkig vindt Ivo dat geen probleem. 
Over Ivo, en wat hij me allemaal te leren heeft, een volgende keer meer.  

Hopeloos

Ik heb ook nog andere ideeën voor thrillers, én voor een roman. Die moeten nog even wachten. Tenzij ik hopeloos vastloop met dit verhaal. Of misschien dringt een van de andere verhalen zich op, dwars door dit vervolg heen. We gaan het zien. Volgende week duik ik in ieder geval in het leven van de man die elke dag surft alsof zijn leven er vanaf hangt, want misschien blijkt wel, dat dat ook zo is. 

"Zelfs mijn man vindt het boek geweldig"

Verstoppertje - mijn thrillerdebuut

"Wat een verrassend einde! Ik heb je boek in één adem uitgelezen. Lekker vlot geschreven. Moeilijk om weg te leggen. Ik hoop dat je doorgaat met schrijven. Fijne no-nonsense stijl. Zelfs mijn man vindt het boek geweldig. Ik kijk nu al uit naar je volgende boek! Spannend tot het einde. Komen er nog meer boeken aan? Mijn enige kanttekening is dat het boek van mij wel twee keer zo dik had mogen zijn."

Van zulke reacties ga je toch een beetje zitten blozen achter je computer. Het zegt me dat ik op de goede weg ben. Dat ik niet voor niks heb besloten om mijn blogverhaal om te zetten in een boek. Schrijven is stiekem toch zo veel leuker voor lezers!

Commentaar
Commentaar ontvang ik ook. En dat vind ik ook tof. Het is ten slotte nog maar mijn eerste boek en ik voel zelf ook wel dat ik nog veel te leren heb.
De opmerking die ik het vaakst krijg, is dat het verhaal te snel eindigt. Ik had het einde meer uit mogen werken, in plaats van alleen nog even heel kort te zeggen hoe het de hoofdpersonen vergaat na de climax van het verhaal. 
En, dat ik misschien de karakters van de hoofdpersonages nog meer had mogen uitdiepen.
Ik neem het mee voor mijn volgende boek!

De volgende
Want die komt er zeker. Ik heb nu de smaak te pakken. De hele zomer vlogen de ideeën door mijn hoofd! Wordt het volgende boek weer een thriller? Of toch een roman? Of misschien zelfs wel een vervolg op deze? 
Ik vertel het je komende week in mijn blog!

Foto Lotte Blom

Krijg nu de eerste hoofdstukken van Verstoppertje cadeau!

Lijkt het jou leuk om alvast een stuk van Verstoppertje te lezen? Stuur me een berichtje en ik stuur je geheel vrijblijvend de eerste hoofdstukken van mijn boek! 

Verstoppertje in het kort: 

Het is 1988
Drie kinderen in de zomerzon, spelen verstoppertje in de duinen.
Even later lopen er maar twee kinderen het duin uit.
Met een groot geheim.

In 2018
Eén van die twee kinderen kan de last van hun geheim niet langer dragen. De ander heeft daar geen boodschap aan en wil koste wat het kost voorkomen dat er aan het licht komt wat er is gebeurd, daar op die zomerdag in de duinen.
Wat zal sterker zijn - de waarheid of toch het geheim?



Ja, ik wil de eerste hoofdstukken lezen! 
Dat kan:

• via Facebook Nicolette Schrijft - druk op de berichtknop
• via het contactformulier op deze blogsite (op je mobiel 'internetversie weergeven' kiezen hieronder)
• of stuur me een mailtje op nicci.dutch@gmail.com