Mijn thriller-blog

Van schrijfwedstrijd naar blog tot boek

Denk jij er ook wel eens over om te schrijven voor een publiek? Begin een blog! Origineel? Allang niet meer. Leuk? Ja!

En vergeet niet wat Facebook voor je kan betekenen als (beginnend) auteur. Toen ik de hoofdstukken van Verstoppertje ging delen op Facebook, steeg het aantal lezers van 30 naar gemiddeld 300 lezers. 

Ik kreeg zo veel enthousiaste reacties op mijn thriller-blog dat ik besloot mijn verhaal te laten lezen door een ervaren redacteur, Eveline Broekhuizen.

Wat kan jou het schelen?

Schrijven voor jezelf is leuk, en toch is gelezen worden ook wel heel gaaf. Dus, verder schrijvend aan mijn verhaal besluit ik het blog nicoletteschrijft.blogspot.nl in het leven te roepen. Hier post ik de eerste hoofdstukken van Verstoppertje.

Soms moet je gewoon ergens beginnen en al doende leren hoe het moet en daar is een blog een prima medium voor. Groot voordeel van een blog: als het eenmaal online staat en je ziet later foutjes, of je bedenkt dat een zin mooier had gekund of er helemaal uit moet, dan pas je het toch gewoon lekker aan. Wat kan jou het schelen? Het is jouw blog. En degenen die later je verhaal lezen, lezen dan toch maar mooi een betere versie.

Leg hem weg

Tijdens het schrijven aan mijn thriller-blog, maar ook tijdens het schrijven aan mijn boek, ontdek ik dat een belangrijk onderdeel van schrijven is, dat je af en toe níet schrijft. Juist als je je werk even helemaal loslaat, zie je daarna weer dingen die je niet meer zag toen je met je hoofd compleet in je verhaal zat. En dan is er ook weer ruimte voor nieuwe creativiteit. Dus, leg je verhaal af en toe weg. Hoe langer, hoe beter eigenlijk, hoe raar dat misschien ook mag klinken.

Tijdens een van de coachingssessies met Eveline

De spanningsboog

Elke vrijdag post ik een nieuw hoofdstuk van Verstoppertje op mijn blog en op Facebook. De eerste fans geven aan het verhaal echt te volgen en soms niet te kunnen wachten op het volgende hoofdstuk. Door hun enthousiasme besluit ik te onderzoeken of ik van Verstoppertje misschien een boek kan maken.

Ik neem contact op met een ervaren redacteur, Eveline Broekhuizen, die vijf minuten bij me vandaan blijkt te wonen, en laat het aan haar lezen. Zij heeft meteen een tip: voor een blog zijn die korte spanningsbogen prima, voor een boek moeten ze langer. Mijn eerste opdracht luidt dus: bijschrijven.

En zo ontstaan versie 1, 2 en 3 van mijn ‘boek’.

De hoofdstukken op mijn blog zijn inmiddels in volgorde, en hier en daar ook inhoudelijk, aangepast. Maar wat er gebeurt in deze hoofdstukken, vormt nog steeds de basis van het boek.

Dinsdag vertellen een paar van mijn eerste fans in een promotiefilmpje wat ze zo leuk vinden aan het verhaal Verstoppertje en waarom zij het boek gaan lezen!